باده‌ی دیدار

دلی که مست تو باشد، خراب می‌خواهد

به جای عقل، جنون را شراب می‌خواهد

نه نقش و نام بماند، نه رنگ و صورت و صوت

کسی که دید تو را، انقلاب می‌خواهد

به هر کجا که روم، ردّ پای چشم تو هست

مسیر اهل نظر، انتخاب می‌خواهد

ز خویش تا به تو رفتن، گذشتن ز همه

طریق عشق، دلی بی‌حجاب می‌خواهد

نه زهد کارگشا بود، نه علم راه‌نما

رهی که سوی تو دارد، شتاب می‌خواهد

من که آواره  ام از شوق باده‌ی دیدار

نگاه مست تو اما، جواب می‌خواهد